Zo begon het. Met de vraag: "Hoe krijg ik mijn buikvet weg?" En toen hield ik het zomaar drie maanden vol. Wie had dat gedacht? Ik zelf zeker niet.

Ik sport al een poosje twee keer in de week met een personal trainer. Zij is fan van de feminine body dus we shapen er op los. Dat gaat aardig de goede kant op maar deze zomer vond ik het toch nodig me te beklagen over dat buikvet: zo’n gezellige rol op mijn verder redelijk slanke lijf staat niet leuk. En ‘die rol’ lijkt niet weg te willen gaan ondanks mijn sportieve vlijt.

 

Woensdag tot en met zondag

 

Dat was op een woensdag, midden in de zomer. Mijn trainster zei me dat als ik de wijntjes en de chocolade (mijn tweede zonde) zou laten staan tot en met zondag ik mogelijk al een verschil zou kunnen waarnemen. Ze had al vaker geopperd dat geen wijn drinken iets voor je lijf doet maar daar had ik eerder geen oren naar: ik houd van gezelligheid en ben altijd in voor een feestje. En toch.

Tot en met zondag ging het door mijn hoofd? Ik scande mijn agenda in gedachten.  De verdere woensdag zou me wel lukken maar vanaf donderdag tot en met zondag had ik allemaal borrels, feestjes en een barbecue. Het was precies het afscheidsweekend van de basisschool van mijn oudste dochter én stralend mooi weer.

Wat zeg ik, bloedje heet was het aan één stuk door de laatste weken, en daarmee overheerste een instant vakantiegevoel met terrasjes en laat naar bed. Ik dronk elke dag wel een glas rosé (of twee en op extra gezellige dagen weleens de hele fles). Maar ik liet me niet kennen en vond dat ik het op zijn minst kon proberen, die paar dagen. Dit was te overzien. En ik zou er voor beloond worden: minder buikvet.

 

Gedeelde smart is halve smart

 

Het werd me overigens niet makkelijk gemaakt, vriendinnen en manlief haalden hun neus op: ‘Merel is weer eens gestopt en met haar ruggengraat van niets zit ze vanavond alweer aan de wijn, let maar op’.

Bestelde ik na de eindmusical stoer een 0,0 biertje dan kreeg ik doodleuk echt bier van manlief en vrienden. Die ik vervolgens omruilde bij de bar. Vrijdag kwam ik redelijk goed door en zaterdag op een feestje in de tuin van vrienden had ik mazzel dat ik in gesprek kwam met een arts die oproepdienst had. Kijk, als je een bondgenoot hebt is het sowieso makkelijker, gedeelde smart is halve smart.

 

Uitdaging van jewelste

 

Zondag een barbecue die al in de middag begon. En bloedheet. Een uitdaging van heb ik jou daar. Gelukkig bestaat er Radler 0,0. Een uitkomst op die warme dagen. Zondagavond constateerde ik tevreden dat ik het dus heus kon. Mits ik het maar wilde. Ik besloot er ter plekke een week van te maken. Dat werden twee weken.

En ik ging door naar een maand, richting mijn vakantiedatum. Schoorvoetend vroeg ik aan mijn man of hij het erg zou vinden als ik op vakantie ook niet zou gaan drinken; dat blijkt namelijk het ultieme not done moment , ik was namelijk net zo lekker bezig. En ook dáárna ging ik door.

 

Uiteindelijk drie maanden

 

Ik besloot er uiteindelijk drie maanden van te maken. Tot 3 oktober zou ik het volhouden. And so I did. En bracht het me minder buikvet vraag je je nu af? Ja ook dat, maar ik kan je een enorme lijst geven met wat het me heeft gebracht. Positieve dingen.

Ben ik een ander mens? Ik houd nog steeds van gezelligheid en drink echt nog wel eens een wijntje. Gelukkig. Even niet drinken is vooral harstikke leerzaam. Een reset voor nieuwe inzichten en misschien een koersverandering in je gewoontes. Mits je daar voor open staat. En ja, ik weet nu ook heel zeker dat alcohol een trigger is voor buikvet. Dat zou voor veel mensen reden genoeg moeten zijn om af toe een alcoholvrije periode in te lassen.

Doe mee met onze challenge en ervaar zelf wat een poosje niet drinken voor jou kan doen.